Pracoholizm to problem, z którym boryka się wiele osób w dzisiejszym stresującym świecie. W naszej opartej na pracy kulturze łatwo jest uwierzyć, że bycie pracoholikiem to dobra rzecz. W końcu pracoholicy robią dużo! Jednak bycie pracoholikiem może mieć poważne, długoterminowe konsekwencje.
Pracoholizm – z czego wynika?
Osoby z tym problemem pracują w korporacjach, własnych, małych biznesach, ale bywają też gospodyniami domowymi. Łączą je podobne cechy osobowości: perfekcjonizm, silna potrzeba sukcesu, potrzeba kontroli, silna neurotyczność, chęć bycia samodzielnym i nieumiejętność delegowania zadań oraz cechy kompulsywne. Rozwinięciu nałogu sprzyjają także bardzo konkurencyjne branże i zawody. Warto podkreślić, iż dla pracoholika nadmierne angażowanie się w obowiązki często bywa sposobem na ucieczkę od problemów i niskiej samooceny. To osoby, które nie są w stanie zachować równowagi między życiem prywatnym a życiem zawodowym.
Bycie pracoholikiem niestety wpływa na zdrowie fizyczne i psychiczne.
Pracoholizm zaliczany jest do tzw. uzależnień behawioralnych, czyli dotyczących nie substancji psychoaktywnych, a zachowań. Rozpoznanie tego nałogu bywa trudne, przez co wielu pacjentów zgłasza się do placówek dopiero na zaawansowanym etapie problemu a główne jego objawy łatwo przeoczyć.
Osoba uzależniona od pracy często bagatelizuje i ignoruje potrzeby własnego ciała: głód, zmęczenie, potrzebę odpoczynku czy ruchu fizycznego. W rezultacie pojawiają się skutki cielesnego wyczerpania: bezsenność, dolegliwości trawienne, migreny, bóle w klatce piersiowej, osłabienie odporności, częste infekcje, alergie, a także bóle mięśni i kręgosłupa oraz przewlekły stres połączony z silną presją.
Z tego powodu ważne jest, aby zidentyfikować problem i podjąć pewne kroki ku wyjściu z tego błędnego koła.
Uzależnienie od pracy – jak sobie pomóc?
Pierwszą radą dla osoby cierpiącej na pracoholizm jest poddanie się ocenie profesjonalisty i rozpoczęcie terapii. Wielu ekspertów
uważa, że terapia poznawczo-behawioralna jest tutaj bardzo skuteczna.
Poniższe działania są również przydatne w wyzdrowieniu z pracoholizmu:
- Terapia rodzinna: Kiedy zmagasz się z pracoholizmem, ważne jest, aby Twoja rodzina się zaangażowała. Pracoholizm tworzy niezdrową dynamikę rodziny, nad którą trzeba wspólnie pracować. Kiedy czujesz, że twoja rodzina cię nie rozumie, łatwo jest wykorzystać swoją pracę, aby uciec lub uniknąć problemów.
- Terapia często też odbywa się w ośrodku, który zapewnia komfortowe warunki zakwaterowania z dala od dotychczasowego środowiska, całodobową opiekę medyczną oraz różnego typu oddziaływania terapeutyczne. Jednym z ich rodzajów jest leczenie pracoholizmu metodą 12 kroków zaczerpniętą ze spotkań AA, skoncentrowanej na zaakceptowaniu siebie, swojej drogi oraz bezradności wobec uzależnienia.
- Udział w grupie terapeutycznej, która pozwala na nawiązanie nowych przyjaźni, czerpanie inspiracji z doświadczeń innych oraz zasięgania opinii tych, którzy znajdują się już na dalszym etapie zdrowienia.
- wszelkiego rodzaju terapie indywidualne, jak arteterapię, terapię sportem, psychoedukację oraz stającą sią coraz bardziej popularną i skuteczną hipnoterapię
Pomóż sobie i zawalcz z pracoholizmem!
Bardzo dużą rolę w temacie pracoholizmu odgrywa również pracodawca.
Są firmy, które pracują już nad tym tematem i wspierają problem pracoholizmu,np. przeprojektowanie stanowisk, uelastycznienie harmonogramów, wymaganie przerw, czy uważność na fakt, aby nie forsować pracowników z największą ilością przepracowanych godzin.
Niezależnie od powodu, w jaki wpadasz w pracoholizm, każdy rodzaj uzależnienia jest problemem. Dlatego najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to uświadomić to sobie i poprosić o pomoc.